Geschiedenis

In 1890, het jaar dat prinses Wilhelmina haar tiende verjaardag zou vieren, werden in Vlissingen plannen gemaakt voor een groot feest. Het Vlissingse muziekgezelschap Harmonie Ons Genoegen was drie jaar daarvoor ontbonden. Burgemeester Tutein Nolthenius en andere notabelen vormden volgens de Vlissingsche Courant een commissie om de verjaardag ‘feestelijk te doen vieren door de leerlingen van openbare en bijzondere scholen’ en tevens maakte de krant bekend dat er weer pogingen werden ondernomen tot ‘ het oprichten van een eigen muziekkorps hier ter stede’ en dat daartoe ‘beoefenaars van instrumentale muziek [werden] uitgenoodigd ten Raadhuize’. Er kwamen ongeveer 17 muzikanten op af. De Vlissingsche Courant van 3 augustus 1890 meldt dat het eerste optreden zal plaatsvinden ter gelegenheid van de verjaardag van H.M. de Koningin op 3 augustus onder leiding van dirigent André J. Geysen. De krant schrijft verder dat door de inspanningen van de burgemeester de stad weer kan beschikken over een vast muziekgezelschap. De oprichting is medegefinancierd door een bijdrage van de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen. De eerste repetities vinden plaats in de Willem III-kazerne. Enkele jaren na de oprichting treedt een deel van de leden en de dirigent toe tot de door de katholieke gemeenschap in Vlissingen nieuw opgerichte Harmonie Sint-Caecilia.

Voorgeschiedenis

Als officiële datum van oprichting wordt in de huidige statuten 12 augustus 1890 vermeld. In feite was dat een doorstart en is de huidige vereniging de voortzetting van een ouder Harmonieorkest, dat in 1888 door splitsing is ontbonden. Lang werd aangenomen dat 1874 de vorige harmonie was opgericht, omdat op oude foto’s het oude vaandel dat jaartal droeg. De datum op het vaandel is echter het jaartal van ingebruikneming ervan. Dit vaandel werd geborduurd door de firma Weduwe J. Van Severen-Vermeulen uit Sint-Niklaas. Door een duik in krantenbank Zeeland kon het volgende worden gereconstrueerd:

1872

In een ingezonden bericht in de Vlissingsche Courant verweert de directie zich tegen de beschuldiging van enkele uitgetreden leden dat het gezelschap weinig vaderlandslievend zou zijn, en verklaart dat de muziekinstrumenten der schutterij haar meer opgedrongen zijn dan dat ze gevraagd zouden geweest zijn. Het in 1848 opgerichte harmonieorkest van de schutterij was ter ziele gegaan.

1873

Donderdagavond 21 augustus bracht Ons Genoegen een ovatie aan Michiel de Ruyter bij diens standbeeld op het De Ruyterplein ter herdenking van de overwinning op de Engelse vloot in de slag bij Kijkduin tweehonderd jaar eerder. Na afloop van schonken de Vlissingse drukker F.H. Schiffer en de goudsmid C.J. van Dalsum een verguld Apollobeeldje vervaardigd door Jan François Brouwenaar als kroonwerk voor het vaandel. Het beeldje was jarenlang bewaard door de dichter, toneelschrijver, musicus en wijnhandelaar Arie Ruijsch (1797-1871). Hoewel het orkest jong was, beschikte het wel al over een vaandel dat ooit toebehoorde aan een andere vereniging met diezelfde naam.

1874

Op 7 oktober 1874 werd het nieuwe vaandel, met een waarde van vijfhonderd gulden, onthuld. In de Vlissingsche Courant wordt vermeld dat het orkest toen ‘sedert vijf jaren rusteloos werkzaam zich te organiseren en te vormen tot ene harmonie’, waaruit is op te maken dat de vereniging in 1869 is begonnen. Bij die plechtigheid werd gememoreerd dat het boven op het vaandel geplaatste beeldje van Apollo afkomstig was van een eerder ter ziele gegaan, niet nader genoemd Harmonieorkest. Het beeldje was aangekocht door de drukker F.H. Schiffer uit de nalatenschap van Arie Ruijsch en gerestaureerd door de goudsmid Cornelis Jacobus van Dalsum (1818-1887) en het jaar tevoren overhandigd aan het harmoniegezelschap.

1881

In de Vlissingsche Courant wordt gemeld dat het muziekgezelschap Ons Genoegen op maandag en dinsdag 1 en 2 augustus zijn tienjarig bestaan zal vieren samen met de Koninklijke Handboogschutterij Willem III die dertig jaar bestaat, met een grootse optocht, luchtballons en allerlei volksvermaken; Ons Genoegen zal de feesten opluisteren met muziek.

1887

Ons Genoegen beschikt over een nieuwe muziektent, die op zondag 22 mei op de Rommelkade (na demping van de havens begin 20e eeuw Emmastraat verdoopt) gebruikt zal worden. Later in het jaar krijgt het muziekgezelschap toestemming van de gemeenteraad de tent bij diverse uitvoeringen te plaatsen op ‘de Groote Markt, Oude Markt, Stenenbeer, Betje Wolff’s plein, Kleine Markt, de Hooi-, Bier-, Dok- en Rommelkaden en den Zeeboulevard’.

1888

Als in 1888 onenigheid ontstaat over de ‘onderlinge overtuiging’, wordt de vereniging ontbonden. Na ontbinding blijft het orkest wel de taak van Stadsharmonie vervullen.

1889

Op 12 mei 1889 bericht de Vlissingsche Courant dat dirigent André J. Geijsen de leden van de ontbonden muziekvereniging Ons Genoegen uitgenodigd heeft de viering van het 40-jarig jubileum van Z.M. de Koning muzikaal op te luisteren en dat deze oproep door allen welwillend is aanvaard. Ook worden in datzelfde jaar enkele serenades gebracht, en wordt de inwijding van de nieuwe sociëteit van het Nederlands Loodswezen opgeluisterd.

1890

Op 24 oktober 1890 doet de Vlissingsche Courant uitgebreid verslag van de algemene vergadering van Ons Genoegen op woensdagavond 22 oktober, waarin de plannen voor de toekomst worden besproken. De conclusie is dat met de ervaringen van het afgelopen jaar het zinvol is het orkest in de toekomst als vereniging voort te zetten. Dat het hier gaat om een voortzetting blijkt ook uit foto’s in bezit van het Gemeentearchief Vlissingen, waarop is te zien dat in het begin van de 20e eeuw door de vereniging bij optredens het vaandel uit het jaar wordt gebruikt. De voortzetting wordt ook onderschreven door het verslag van de vergadering van 22 oktober in de krant, waarin gesproken wordt van ‘hernieuwde bloei voor het gezelschap’ en vermeld wordt dat André Geijsen ‘als directeur blijft optreden’. Volgens hetzelfde verslag treedt er een nieuw bestuur aan waarvan de leden zelf geen werkend lid zijn: W.L. Winkelman, voorzitter, A.E. Dudok van Heel, secretaris, en A.L.A. van Unen, penningmeester.

Predicaat Koninklijk

Oorkonde Predicaat Koninklijk

Voor de prestaties op cultureel gebied en ook door haar houding tijdens de oorlogsjaren 1940-1945 (geweigerd is om in te schrijven in de Nederlandsche Kultuurkamer, waardoor de vereniging niet heeft opgetreden tijdens de bezetting) werd in 1950 bij de viering van het 60-jarig bestaan het predicaat Koninklijk verleend. Sinds die tijd is de naam van de vereniging Koninklijke Harmonie “Ons Genoegen”.